We vertrekken
Deze keer met Huub naar de Zwitserse Alpen en nu eens niet naar de Pyreneeën, waar we de laatste keren steeds weg geregend zijn.
In de Zwitserse Alpen hopen we beter weer te treffen.
30 juli 2010 vrijdag naar Zwitserse alpen; All Acqua
Om 05:30 uur is het vertrek met Huub naar de Zwitserse Alpen. Nu eens niet naar de Pyreneeën, waar we de laatste keren steeds weg geregend zijn.
In de Zwitserse Alpen hopen we beter weer te treffen.
We rijden over de Gottard Pass naar het plaatsje All Acqua. (1640 meter)
We parkeren de auto op een parkeerplaats voor restaurant All Acqua. Om 15:00 uur worden de rugzakken omgehangen en lopen we onze eerste kilometers.
Lake de la Naret
Het doel is om morgen bij Lake de la Naret aan te komen. Vandaag lopen we 5,22 km in 2 uur en 13 minuten.
We volgen vandaag route 6.
We zetten de tenten op bij een snelstromend beekje op 1891 meter hoogte.
Het uitzicht is prachtig.
Helaas lukt het niet om een kampvuur te maken, het hout is door en door nat.
Huub heeft voor het eerste diner in de bergen macaroni met lekkere saus meegenomen.
Heerlijk om hier mee te starten.
Nadat de zon achter de berg verdwenen is, wordt het snel erg koud, te koud eigenlijk zonder kampvuur. Om 20:00 uur zitten we noodgedwongen al in de slaapzak.
31 juli 2010 Zaterdag naar Lake de Naret
Ik word om half zeven wakker van de kou, na ook afgelopen nacht al een paar keer van de kou wakker te zijn geworden.
Voor de tent is het natte, platgetrapte gras, ijs geworden.
Achter de berg zie ik dat de zon al staat boven een strak blauwe hemel. Het belooft dus een mooie dag te worden. Omdat het nog zeker 2 uur zal duren voordat de zon bij de tenten kan komen besluiten we het ontbijt 100 meter verder op een pad te maken waar de zon net begint te schijnen.
Hier is het meteen warm. Ook de vlinders weten dit warme plekje te vinden en voor we het weten hebben we enkele vlinders op onze handen en voeten zitten.
Om 10 uur lopen we aan. Het is schitterend weer en we zien voortdurend mooie vergezichten.
We zien ook de Gotthard pass liggen waar we gisteren overheen gereden zijn.
De route loopt ook over een boerenerf heen.
Zo nu en dan rusten we even en kijken met bewondering naar het mooie landschap.
Ook zijn er de lastige stukken.
Zoals een besneeuwde helling waarbij je moet zorgen dat je niet uitglijdt.
Je glijdt dan ruim 100 meter ongecontroleerd naar beneden, een rivier in.
Maar ook zijn er de vele riviertjes waar je moet proberen je voeten droog te houden en in ieder geval niet moet uitschuiven. Uitschuiven kan betekenen dat je in het steenkoude water valt met een rugzak van 18 kg. Het meeste is wel waterdicht verpakt in de rugzak, maar het geeft toch een heel gedoe om je rugzak en je kleren weer droog te krijgen.
We bereiken na 6,2 km het hoogste punt op 2443 meter.
We worden nog wel gewaarschuwd voor mijnen die hier kunnen liggen.
Kilometers en hoogte gemeten met Garmin Forerunner 305.
Boven op deze berg zien we ons doel liggen, Lake de Naret. Een stuwmeer.
In totaal hebben we 6,7 km gelopen in 4 uur en 5 minuten en eindigen we op 2339 meter.
We zoeken weer 2 redelijk vlakke stukken om de tenten op te zetten.
Helaas is het weer erg koud. Op deze hoogte is er geen hout meer om een kampvuur te maken.
De rotsen lijken soms wel op banken, we missen alleen een vuurtje. Na zonsondergang liggen we dan ook weer snel in de slaapzak.
Wanneer ik wakker word staat de zon de tenten al te verwarmen. De nacht is minder koud geweest.
Na het ontbijt, melkpoeder in kokend water en daarin havermout, vertrekken we om 9 uur voor een dagtocht.
We nemen een rugzak mee met alleen het hoognodige en laten de tent met de rest van de spullen achter.
Naar Casono
We lopen eerst stijgend richting de stuwdam, daarna dalen we af de vallei in.
Het weer is werkelijk schitterend. De vallei en de bergen staan vol met bloemen die weer vol zitten met gekleurde vlinders
We zien na enkele uren het keerpunt van onze route liggen, Lake del Sambuco.
Na enig rekenwerk komen we erachter dat we dit meer niet kunnen bereiken wanneer we voor zonsondergang terug willen zijn bij de tenten.
We besluiten daarom om een sterke afdaling te maken door een droge waterval. We staan op een hoogte van 2090 meter en zakken zeer snel naar 1730 meter. Deze daling vindt plaats binnen 700 meter. We doen hier 45 minuten over. Helemaal zonder kleerscheuren lukt het niet, ik scheur mijn broek open aan een paar scherpe rotsen.
We komen bij een boerderij uit waar een dorpsfeest van Casono aan de gang is. In de keuken mag ik mijn watervoorraad gaan aanvullen. Hierna maken we een lunch langs een riviertje. We krijgen al snel gezelschap van een aantal bokken.
We lopen nu weer omhoog naar Lake de Naret. Het wordt nu ook nog heel bewolkt.
15,8 km hebben we gelopen in ruim 7 uur.
Nadat we gegeten hebben gaat het regenen. Om 18:00 uur liggen we in de slaapzak om het droog te houden.
2 augustus 2010 maandag regen en regen
Regen dag
Het heeft de hele nacht geregend.
Om 10 uur wordt het even droog, we maken ons gebruikelijk ontbijt tussen de regendruppels door. Huub gaat na het ontbijt weer de tent en slaapzak in.
De bergen zitten in de mist, alleen rond het meer is geen mist te zien.
Zelf besluit ik om de benen te strekken. Ik wandel in de omgeving van de tenten, omdat het mistig is en het ieder moment weer hard kan gaan regenen.
Ik zie dat de beekjes, die we eerder nog met droge voeten konden oversteken, nu alleen met laarzen of waterschoenen over te steken zijn.
Na 90 minuten lopen moet ik ook weer de tent in. Tot 2 uur kan ik af en toe tussen de buien de tent uit. Na 2 uur blijft het regenen. Om 5 uur probeer ik buiten de tent toch wat te eten te maken. Ik schuif het eten in de tent van Huub, zelf eet ik het eten ook op in de tent.
We nemen telefonisch contact op met Dorette om de weersverwachting in dit gebied door te geven. Volgens Dorette wordt het morgen bewolkt maar zal er niet veel regen vallen. Donderdag zal een nog veel slechtere dag worden dan maandag.
Dit betekent dat we onze route moeten gaan aanpassen. De bedoeling was om dinsdag met totale bepakking naar een ander gebied te lopen en vandaar uit woensdag en donderdag weer een dagtocht te maken en dan vrijdagochtend weer terug te lopen naar de auto.
De grote regendruppels maken een oorverdovend lawaai in de tent. Het enige wat we hebben kunnen doen vandaag is lezen. Voor dit soort dagen hebben we boeken mee genomen.
Na middernacht gaat het harde regenen over in een lichte regen. Slapen is nu wel mogelijk.
All Acqua
Naar dag 5 terug naar All Acqua
Huub heeft uitgerekend dat hij totaal 36 uur in de tent heeft gelegen. We zijn allebei behoorlijk doorgelegen van het lang liggen in de kleine tenten op een dun matrasje.
De tenten hebben het goed gehouden, toch is alles vochtig of nat. Het is niet mogelijk om alles droog te houden. Het voeteneind van de slaapzakken hebben we extra ingepakt met zeil. Dit gedeelte van de slaapzak raakt altijd de bovenkant van de tent waardoor je lekkages krijgt.
We zijn dan ook blij dat het nu droog is.
Het is zo koud dat het water niet wil koken en pakken daarom als ontbijt een reep. Waarschijnlijk hebben we te weinig geduld en willen we gewoon weer lekker gaan lopen.
We breken de tent op en pakken de rugzak in.
In totaal lopen we bijna 12 km met een hoogteverschil van ruim 800 meter. Om half een zijn we bij de auto.
De auto staat bij Restaurant All Acqua. We pakken op het terras een versnapering en vragen ons af of dit misschien ook een hotel is.
Het is inderdaad een hotel en ze hebben nog een kamer vrij met een badkamer op de etage. Nadat ik de kamer en de badkamer geïnspecteerd heb besluiten we deze kamer voor 2 nachten te boeken. 110 frank per kamer per nacht, incl ontbijt voor 2 personen.
De natte spullen worden uitgelegd, we wassen wat kleren en we pakken een douche.
NufenenPass
Met de auto rijden we naar de NufenenPass. Helaas is het te bewolkt om de 4000 toppers te kunnen zien. Het uitzicht valt een beetje tegen.
We rijden door kleine dorpjes naar de GrimselPass. In de dorpjes staan typische streekwoningen die voornamelijk uit hout bestaan.
De natte spullen worden uitgelegd, we wassen wat kleren en we pakken een douche.
Met de auto rijden we naar de NufenenPass. Helaas is het te bewolkt om de 4000 toppers te kunnen zien. Het uitzicht valt een beetje tegen.
We rijden door kleine dorpjes naar de GrimselPass. In de dorpjes staan typische streekwoningen die voornamelijk uit hout bestaan.
We komen aan op de Grimselpass in regen, wind, kou en zware bewolking. De Totensee is zelfs bijna niet te zien.
Nu we toch met de 3 passen route bezig zijn rijden we meteen door naar de FurkaPass. Deze konden we in de verte zien liggen op weg naar de Grimselpass. Hemelsbreed nog geen 5 kilometer en hier ziet het weer er een stuk beter uit.
Onderweg zien we ook nog op de tandradspoorweg een trein rijden.
We hebben hier een mooi uitzicht op de Rhone Gletcher en zien hier ook nog enkele gemzen en bergmarmotten.
Op de top staat een hotel.
Dit is het begin van de Rhone rivier.
Voor 5 euro kun je een wandeling in de gletsjer maken. Een fantastische beleving die ik iedereen kan aanbevelen.
We rijden hierna terug richting All Acqua maar dineren onderweg in een van de typische Zwitserse dorpjes. Het dorpje Munster. In hotel restaurant Croix d ór et poste.
We hebben hier heerlijke streekgerechten gegeten. Ook weer een aanrader.
We rijden terug naar All Acqua, pakken nog een laatste drankje in het restaurant en vallen om 19 uur uitgeput in bed. Het is een fantastische (super) dag geweest.
Wandeltocht bij Gotthard
Naar dag 6 wandeltocht bij Gotthard
We hebben goed geslapen en staan op tijd op. Het ontbijt is eenvoudig maar goed en voldoende. We worden vriendelijk geholpen door de eigenaren van het hotel.
We maken voornamelijk gebruik van wandelkaart 108 Kompass met een schaal van 1:50 000.
Op deze kaart staan zeer veel wandelroutes. Voor vandaag hebben we een wandeltocht op de Gotthardpass uitgezocht.
We starten bij Lake di Lucendro bij het plaatsje Gotthard.
Op een mooi uitzichtpunt maken we een early lunch en genieten van het mooie uitzicht
In de verte zien we het plaatsje Gotthard. De Gotthard tunnel, waar het verkeer doorheen rijdt, ligt ongeveer 1 km onder dit dorp.
We wandelen vandaag iets meer dan 10 km met een hoogte verschil van ongeveer 400 meter.
We lunchen in het plaatsje Gotthard.
Natuurlijk is hier ook toeristisch vermaak en kun je met de koets mee.
Over de oude Gotthardpass rijden we via Airola, Atanca en Quento terug naar All Acqua.
De oude Gotthard pass wordt nog goed onderhouden.
Naar Italië
Naar dag 6 van Zwitserland naar Italië
Vandaag is voorspeld dat het zeer slecht weer zal worden.
En het weer is zeer slecht.
Bij het ontbijt horen we zelfs vertellen dat er sneeuw gevallen is op de plaats waar wij gekampeerd hebben.
We willen snel weg en gaan wandelen bij het Como meer in Italië.
Helaas kunnen we nog niet ontbijten. Het hotel is afgesloten, alleen via de nooduitgang, met een sleutel, kunnen we het hotel verlaten. Het enige minpuntje van het hotel. Het moet hier niet gaan branden want dan zit je opgesloten.
Dit hebben we toch maar niet gedaan. Om half acht ging de deur open.
De hele route naar het Como meer blijft het hard regenen. Wanneer we aankomen bij het meer is het nog steeds geen wandelweer.
Como meer, nat en 13 graden.
Bergamo
We besluiten door te rijden naar Bergamo.
Normaal liggen de temperaturen hier rond de 30 graden vandaag is het maar 13 graden.
Om ongeveer 1 uur komen we aan in B&B hotel Cece e Simo www.cecesimo.com
Een prima hotel, met voor de eerste keer weer een tv.
Na het inchecken regent het niet meer zo hard en besluiten we de stad Bergamo te verkennen. We lopen door de oude stad op de heuvel en de nieuwe stad onder de heuvel. Een redelijk grote stad met 120,000 inwoners.
Vandaag lijkt deze wel uitgestorven, maar dit ligt aan de temperatuur. Vanaf morgen weten we dat het ook druk en gezellig kan zijn in deze stad.
Bergamo
Passo San Marco
Naar dag 8 naar de Passo San Marco
Vandaag ontbijten we op het dakterras van het hotel.
De zon schijnt, het weer is veel beter dan gisteren.
Van dit gebied hebben we geen wandelkaart, dat wordt dus improviseren vandaag.
We rijden richting de Alpen en komen 61 km verder uit bij de Passo San Marco een bekende col uit de “Giro”, de ronde van Italië.
We hebben hier een mooi uitzicht op de besneeuwde toppen van de Alpen. Het is bijzonder helder maar wel koud en het waait erg hard.
We hebben respect voor de fietsers die hier naar boven klimmen. Ook een van de hobby’s van Huub, het is al weer een tijdje geleden maar het begint weer te kriebelen.
We hebben een goed zicht op het dal en besluiten naar het stuwmeer te lopen. De wandeling begint op 1992 meter.
Het eerste gedeelte gaat over een historische weg uit de 15e eeuw, via Priula.
http://nl.wikipedia.org/wiki/San_Marcopas
Het waait hard, warm is het ook niet meer. Zo nu en dan is het goed uitkijken op de smalle bergweggetjes.
Zo nu en dan moeten we ook weer over het schrikdraad heen.
Helaas kunnen we niet over de stuwdam heen. Deze is te goed met schrikdraad afgeschermd. We moeten dus gedeeltelijk dezelfde weg terug volgen.
Het wordt weer een flinke klim van 1562 meter naar 1992 meter. Toch gaat het erg makkelijk zonder de rugzakken. We zijn duidelijk al gewend geraakt aan het lopen in de bergen.
Op de top zijn ook een aantal uit de rotsen gehouwen figuren te zien.
Terug naar Bergamo rijden we weer door de donkere met smog gevulde en slecht geventileerde lange tunnels.
In het centrum van Bergamo pakken we bij Gran Cafe Suite een versnapering. Na alle wandelingen afgelopen week hebben we dit wel verdiend. We proosten op de goede afloop.
Om 6 uur is het happy hour. Hier hebben ze een leuk alternatief bedacht. Voor 7 euro krijg je een drankje naar keuze en kun je van het tapas buffet gebruik maken.
Voor een ijsje pakken we om 20:45 uur het treintje naar de oude stad. De tijd begint ineens te dringen. Astrid komt om half elf aan op het vliegveld.
Het is nog zeker 4 a 5 km wandelen naar de auto.
Natuurlijk zijn we er op tijd.
De reis is voor Astrid goed verlopen. We rijden terug naar het hotel, parkeren de auto en pakken nog een slaapmutsje in het centrum.
Rond 12 uur ga ik terug naar het hotel om mijn rugzak in te pakken voor de terugreis.
Naar huis
Huub zet mij ’s morgens om 8 uur af bij het vliegveld en om 12:00 uur zit ik weer in de Lichtstaat in Eindhoven.
Het was een mooie vakantie in de Alpen. De wandeling is iets anders verlopen dan we van te voren hadden gepland, maar in de bergen moet je een planning kunnen aanpassen. Gelukkig zijn er mogelijkheden genoeg om te wandelen.
Waarschijnlijk gaan we de volgende keer wandelen in een woestijn, hier regent het maar 1 dag per jaar.
