Kreta Rethymnon
Vrijdag 2 mei
Wel erg vroeg, de wekker om 04.45 uur. Gelukkig de koffers al gepakt, toilettafel nog erbij en om 05.30 uur richting Piazza voor de eerste bus naar Eindhoven Airport.
Inchecken en door de douane gaat snel, een kop koffie scoren duurt het langst.
Het boarden gaat ook snel, maar dan begint de vertraging: de online stoelreserveringen zijn niet goed gegaan waardoor 40 passagiers wel ingecheckt zijn maar geen stoel hebben. Vooral voor families met kleine kinderen een probleem. Gevolg is dat we bijna een half uur te laat vertrekken.
We landen om 11.45 uur (plaatselijke tijd, het is hier een uur later) op Kreta en zitten een half uur later in de bus naar Rethymnon. Met een uur zijn we daar, een leuke tocht langs de kust, maar doordat we het derde hotel zijn duur het nog een half uur voor we bij ons hotel Atlantis Beach zijn.
In Kreta gaat alles er rustig, ook het verkeer, het is zeer rustig op de weg, maar er wordt wel extreem rustig gereden. Even wennen is dit wel.
We krijgen een korte rondleiding en een ouzo met wat hapjes bij het zwembad. Daarna is kamer 406 voor ons klaar. Het complex heeft onder andere een aantal gebouwtjes met 1 verdieping met in totaal 8 kamers. Als we op het terras staan zien we net de zee. Temperatuur is 24 graden en volop zon.
We pakken alles uit en lopen richting het centrum, via de boulevard zo’n 20 minuten lopen.
Aan de oude haven strijken we neer op een terrasje met lekkere stoelen en bestellen een glas witte huiswijn. De glazen worden goed volgeschonken en na Harrie’s 2e glas een gratis refill aan het huis. Natuurlijk hebben we nu geen zin meer om meer te wandelen dus terug naar het hotel en even een dutje voor het diner. De zon heeft al aangepakt en de eerste rode neus is een feit.
Om 19.00 uur gaan we naar het diner, in buffetvorm, en nemen er een flesje wijn bij. Het eten is goed. Daarna loungen we de avond uit in het hotel en rollen rond 22.30 uur ons bed in.
Zaterdag 3 mei
Lekker uitgeslapen en om 09.00 uur naar het ontbijtbuffet. Het belooft weer een mooie (weer)dag te worden.
Daarna komt om 10.45 uur hostess Naomi voor de informatie. We boeken een excursie naar de Samariakloof op woensdag, we moeten dan wel om 06.10 uur klaar staan.
Vervolgens smeren we ons in en lopen weer richting centrum voor een bezoekje aan het fort en het oude stadscentrum met zijn smalle straatjes waarin de winkeltjes zich bevinden.
We drinken koffie aan de waterkant en bij Yumm me, waar ze ook frozen yoghurt (non fat en non sugar) hebben. Natuurlijk uitproberen.
We lopen nog door het stadspark (niet indrukwekkend) en via the old market terug naar het hotel.
Met boekjes en routekaarten strijken we neer op het hotelterras om de plannen voor de komende dagen door te nemen. Morgen krijgen we de auto en willen dan alvast een korte wandeling in de omgeving gaan maken.
Voor maandag staat de hoogste top van Kreta op het programma, de Psiloritis op 2456 meter hoogte. Geen gemakkelijke wandeling, maar wel een uitdaging.
Het is heerlijk in de schaduw met uitzicht over zee.
Rondwandeling om Douliana
Zondag 4 mei
Vandaag hebben we de wekker op 07:00 u gezet, het wordt tijd voor een actieve dag.
Om 7:30 gaan we hardlopen, na 1 km enkele core stability oefeningen, via de boulevard en de oude binnenstad rennen we in totaal ongeveer 5,5 km.
We frissen ons op en gaan lekker op het terras ontbijten. Tijdens het pakken van de rugzak voor de wandelingen gaat de telefoon, de huurauto is gearriveerd. Mooi op tijd, een Huyandai Accent.
Even later zetten we in de TomTom het plaatsje Douliana. We rijden over de snelweg, variërend van 50 tot 90 km per uur richting het westen van het eiland. Op een gegeven moment geeft de TomTom aan dat we links moeten. We zien geen weg dus we rijden maar door en bereiken via een omweg onze bestemming. Later blijkt dat we ook rekening moeten houden met zandwegen, deze maken een onderdeel uit van het wegennet.
Eenmaal aangekomen pakken we eerst een kop koffie bij Natalias House, een aanrader. Bijzonder vriendelijk geholpen.
We lopen route 10 uit Kreta Rother wandelgidsen.
Een mooie wandeling met veel bloemen en mooie vergezichten.
Na bijna 90 minuten zijn we terug en rijden we een klein stukje verder naar Vamos.
Een kopje koffie op het “drukke” dorpsplein en een wandeling van 1 km door het oude centrum.
Op naar de volgende wandeling vanuit Mili. Dit is terug richting Rethymnon en dan een stuk met haarspeldbochten omhoog. Het startpunt ligt langs de weg. Dit is wandeling 33 uit het boekje.
Het eerste uur is omlaag langs een taverna en oude molens (natuurlijk niet meer in bedrijf). De routebeschrijving heeft het over een morbide charme van het oude molendorp. Hoogteverschil 250 meter klimmen en dalen met diverse glibberige oversteken van een beek. De weg terug gaat over dezelfde route, maar nu is het klimmen geblazen. Daarna is het terug naar het hotel voor een welverdiend biertje. Helaas regent het waardoor we binnen moeten gaan zitten. Tijd voor een douche en een diner.
Totaal hebben we vandaag ruim 16 km gelopen, dus vanavond hoeven we niets meer.
Route 34 Psiloritus
Maandag 5 mei
Het is vakantie dus we staan op om 6:45. Om 07:15 zitten we aan het ontbijt, we zijn de eersten. Alles wordt lekker vers neergezet en we hebben alle aandacht.
Om 7:50 zitten we in de auto en rijden we naar Anogia, hier vragen we de weg naar de Nidahoogvlakte, dit is nog 22 km rijden. In totaal leggen we 85 km af in 1:55 uur.
De bergwegen zijn goed te rijden, maar het duurt toch wat langer.
We pakken eerst een kop koffie bij de Taverne, een behoorlijk verlopen bedoeling. Het duurt dus niet lang of we starten met de wandeling naar Psiloritis op 2454 m, (nr 34 uit het boek Kreta wandelingen) het hoogste punt van Kreta.
In totaal een wandeling van 8 uur op en neer. We spreken af dat we kijken hoe ver we komen. We willen de terugweg met de auto wel over de bergwegen in het licht rijden.
De wandeling staat perfect in dit boekje beschreven, ons tijdschema omhoog klopt ook precies. In het begin is het sterk stijgend en de totale wandeling is over losse stenen, een echte bergwandeling en voor mij een perfecte training voor de Mont Blanc.
We zijn gestart op 1360 m, onderweg komen we andere lopers tegen, zij vertellen dat de omstandigheden moeilijk zijn door de lange sneeuwvlaktes. Op 2110 m besluiten we inderdaad om terug te gaan. We zijn dan ruim 3 uur onderweg en hebben 5,85 km gelopen. De top zal nog ong. 1,5 km zijn, toch nog wel een uur verder, met voorlopig alleen maar sneeuw om doorheen te lopen.
De omstandigheden zijn lastig, zeker met de schoenen die Dorette aanheeft. Hier hadden we niet op gerekend. Ons tijdschema klopt tot nu toe perfect, alleen gaan we vanaf nu teveel tijd verliezen en gaat ten koste van het plezier.
Ik heb wel veel vertrouwen gekregen in mijn nieuwe Mammut D-schoenen, deze lopen ook perfect in de sneeuw, zowel omhoog als omlaag.
Ook over de weg terug doen we 3 uur, omlaag gaat echt niet sneller.
Om 16:20 zijn we weer terug bij de Taverne en rijden we binnen 2 uur terug naar het hotel, waar we tijdens het diner nog kunnen genieten van een mooie sunset. De avond wordt in de lounge afgesloten met werken aan het verslag, bekijken van de foto’s, onder het genot van een drankje.
Route 32 Wandeling rondom Argiroupolis
Dinsdag 6 mei
Vandaag hebben we een rustdag, niets gepland, een boekje bij het zwembad lezen, een beetje rondkijken, je kent het wel.
Harrie gaat om 08:00 u op het strand rustig 3 km hardlopen. Na het ontbijt zoeken we een plaatsje bij het zwembad. Een kopje cappuccino, Harrie leest een boek van Bram Bakker “Blijf gezond” uit. We zitten totaal 2 uur aan het zwembad, voordat de verveling toe begint te slaan. We kijken elkaar aan en voordat we het weten zitten we weer in de auto op weg naar onze volgende wandeling.
We rijden naar Argiroupolis en maken wandeling 32 uit het boekje. Niet de mooiste wandeling maar wel de moeite waard. De wandeling start over een mooi maar lastig begaanbaar pad,100 meter naar beneden We komen langs kippen, geiten en maken een tijdelijk geplaatst hek open, en sluiten dit natuurlijk weer. We lopen door tussen zeer oude olijfbomen, gaan op zoek naar 5 maagden, die er natuurlijk niet meer zijn, maar wel de graven.
Hierna zien we een enorme plataan, volgens de boeken meer dan 2000 jaar oud. We lopen nu (te veel) over de weg naar een bron waar veel fonteinen en watervallen zijn. Maar vooral veel visrestaurants, waar de Grieken zelf veel uitgaan. Het ziet er zeer pittoresk, maar ook commercieel uit. Toch zeker de moeite waard.
Vroeger zag je ze ook in Nederland, rondreizende winkels, ook hier hebben we ze weer gezien. Een reizende winkel van sinkel, helaas nog geen foto van gemaakt.
Nog even 100 m omhoog terug naar het dorp. Het kleine dorp is behoorlijk toeristisch. Harrie komt in gesprek met de plaatselijke VVV en krijgt van de 80 jarige de nodige informatie en een gratis rondwandeling van 400 m door het dorp.
Na een colaatje van zijn kleindochter rijden we weer voldaan terug. We eten en drinken wat bij het zwembad van het hotel en doen het de rest van de middag en avond rustig aan. De zonsondergang is vanavond weer mooier dan gisterenavond, het blijft genieten.
Morgenochtend vertrekken we om 06:10 voor ons volgende Kreta avontuur. De weersvoorspelling is niet goed (volgens onze Belgische buren bij het diner), dus of het doorgaat weten we morgenavond te vertellen.
Samariakloof
Woensdag 7 mei
Vandaag gaat de wekker om 5:15u. We gaan een wandeling maken door de Samariakloof.
We hebben bij de hostess van Arke een ticket gekocht voor 49,00 per ticket, daar komt dan nog wel bij een ticket voor de entree van 5,00 en een ticket voor de boot van 10,00.
Maar daarvoor zijn we dan wel de hele dag op pad en lopen we de door de mooie Samariakloof.
Om 6:10 worden we volgens het ticket opgehaald, het wordt bijna 6:30. Er komt een dubbeldekker aan rijden die al bijna helemaal vol zit. Na nog een paar stops zit de bus helemaal vol met 74 mensen. Gids Elsa is Nederlandse die al 20 jaar in Griekenland woont. Ze vertelt op een monotone manier in drie talen wat ons allemaal te wachten staat, erg slaapverwekkend.
Zelf denk ik dat haar verhaal na 20 jaar wel aan een update toe is.
We stoppen om 8:30 bij een Taverne waar we gratis thee aangeboden krijgen.
Deze plaats is ook vooral bedoeld om nog te ontbijten en water mee te nemen voor de wandeling. Ook moet hier de ticket voor de toegang van de kloof en de boot reis betaald worden.
Nu is het nog 10 minuten met de bus naar de ingang van de kloof, even na 9:30 kunnen we eindelijk starten met de wandeling door de Samariakloof.
Het is nu nog fris en het regent een beetje, we hebben allebei een jasje aan en dit beschermt ons voldoende.
Na 5 km wordt het al warm en kan het jasje uit. De zo’n schijnt heerlijk, het is wederom fantastisch wandelweer.
De wandeling staat wederom perfect beschreven in het boekje Kreta, de mooiste kust- en bergwandelingen. Het is een mooie wandeling van 17 km die voornamelijk omlaag gaat. Een beetje ervaring in het bergwandelen is wel gewenst, helaas zien we dat de informatie voor verschillende lopers niet altijd duidelijk geweest is. Met een aantal lopers heb ik echt medelijden, zeker als het al wandelaars op leeftijd zijn.
Alleen bij een ongeluk kun je gebruik maken van een muilezel, de enige andere optie is je eigen voeten.
Na 5 uur en 25 minuten bereiken we de kust en genieten van een biertje en een Griekse salade.
We liggen nog even op het strand, maar het is erg warm.
Om 17:30 vertrekt de boot en na 1 uur varen kunnen we weer de bus in. Het is weer een lange rit door een overigens schitterend landschap.
De eerste passagiers worden afgezet, we rijden Rethimno binnen en horen allerlei hotels afgeroepen worden, maar die van ons horen we maar niet. Elsa vertelt van alles, maar niet wat we willen horen. We besluiten maar uit te stappen voordat we weer een dorp verder zijn en lopen de laatste 5 minuten terug.
We zijn net op tijd voor het diner, we hebben nog 15 minuten om een hapje te eten. Er is nog meer dan genoeg, er wordt zelfs nog aangevuld.
We zitten toch niet helemaal op ons gemak in onze zweterige kleding, dus dansen we de sirtaki niet mee en gaan we ons opfrissen en blijven maar meteen op de kamer, de vermoeidheid begint toe te slaan.
Het was weer een mooie dag.
Route 31 wandeling over de Preveli Beach
Vrijdag 9 mei
We zijn weer veel te vroeg op, om 7:30u zitten we al weer aan het ontbijt. Wel even de digitale krant lezen, met enkele koppen koffie.
Ons doel vandaag is een voormalig hippie strand eind jaren zestig. Het bijzondere van dit strand is dat de kloof die er in uitmond palmen heeft en er zowel zoet als zout water is om in te zwemmen.
We starten de wandeling bij Kato Moni Preveli, slechts 42 km van ons hotel. Met de auto rijden we door de spectaculaire Kourtalglioto kloof, we zijn in 45 minuten bij het startpunt van de wandeling.
We beginnen met een kopje koffie, het terras is nog maar net open, gewoon even wachten tot het water op temperatuur is, 10 minuten later hebben we lekkere verse koffie.
De wandeling loopt aan beide zijden van de Megalopotamos kloof. In totaal 200 meter klimmen en 200 meter dalen, in vergelijking met de vorige dagen lijkt dit dus een rustige wandeling te worden.
Wel een wandeling waar stevige schoenen een must zijn, bovendien moet je geen last hebben van hoogtevrees, je loopt zo nu en dan wel letterlijk over het randje.
Advies is om een lange broek aan te trekken, of je moet schrammen op je benen stoer vinden staan. De struiken zitten vol doornen en prikken zelfs door een lange broek in je benen.
Het waait erg hard aan deze zuidkant van het eiland, zeker wanneer we op het hoogste punt van de berg aankomen.
Wanneer we afdalen naar het strand neemt de wind af en genieten we van een mooi zandstrand. Natuurlijk lopen we ook nog door de kloof met vele palmen, prachtig!
We gaan langs de andere kant weer omhoog en lopen langs de andere zijde van de kloof terug naar het startpunt. Totaal toch 5 uur onderweg geweest en 11 km gelopen.
Wederom een erg mooie wandeling, nr. 31 uit het wandelboekje van Kreta.
Terug in het hotel eten we een hapje en genieten van de zon. Door de wind is het goed uit te houden, alleen verbrand je wel makkelijk.
Plakias
Zaterdag 10 mei
Vandaag is het de laatste dag dat we huurauto tot onze beschikking hebben en rijden we om 09:00 uur al weer naar de zuidkust, waar we twee wandelingen gaan maken.
We rijden naar Plakias, vanuit het toeristisch centrum aan de zuidkust kunnen we beide wandelingen maken.
We starten met wandeling 29, rondwandeling van Plakias via Mirthios. Een wandeling langs oude vervallen molens met aquaducten. In Mirthios pakken we kopje koffie en hebben een geweldig uitzicht op het strand van Plakias. In het leuke winkeltje scoren we een ketting voor Dorette en een souveniertje.
Deze wandeling is niet altijd even makkelijk, een beekje oversteken al springend over stenen blijft leuk om te doen. Zo nu en dan is het smalle pad weggeslagen en is nauwelijks meer te vinden. De route wordt duidelijk niet zo heel vaak gelopen.
We hebben een beetje omgelopen en komen na 6 km weer terug in Plakias, we genieten in het centrum op een bankje met uitzicht op zee en strand.
Korte tijd later gaan we op weg voor de tweede wandeling. Deze gaat over een kale ruige rots, met weinig beschutting.
Wandeling 30, om kaap Kako Mouri.
De wandeling gaat voornamelijk over ruige grillige rotsen met overal een mooi uitzicht over diverse baaien.
Op 135 meter hoogte gaan we door een nauwe rotsdoorgang verder richting Cape Kako Mouri waar Kalypso Village ligt. We lopen door de poort van dit resort en gaan via een betonnen stijlen trap weer naar 100 meter.
De rots is inderdaad ruig en lijkt kaal, maar de vele struiken staan schitterend in bloei, deze periode van het jaar is de natuur erg mooi op Kreta.
De wandeling om deze rots gaat verder naar het populaire Damnoni Beach, we lopen door
en komen in een weiland waar we het pad door het hoge gras kwijtraken, maar natuurlijk wel weer terug vinden. Nog even door een jonge olijfboomgaard en zitten we om 15:15 eindelijk aan een welverdiende lunch.
Hierna nog 1 km doorlopen naar Plakias. Totaal is deze tweede wandeling ruim 8 km.
In totaal vandaag 450 hoogte meters.
Binnen 50 minuten zitten we op het terras van het hotel met uitzicht op de noordelijke zee te genieten van een biertje/ouzo.
Ik moet nu aan Dorette beloven dat dit onze laatste wandeling is geweest deze vakantie.
Ik ga hiermee akkoord, in totaal hebben we 95 km gewandeld, 2560 omhoog en 3960 meter omlaag.
Lekker getraind voor Bergen Magazine Mont Blanc expeditie, deze begint kort na het Pinksterweekend.
Morgen moet ik er echt aan gaan geloven, we gaan shoppen, ik heb er nu al zin in. Maar eerst hardlopen.
Rondrit 13 ANWB het achterland van Kissamos.
Donderdag 8 mei
Wat gaat de tijd snel, het is al donderdag, het is net of we al weken op Kreta zitten.
Maar we vervelen ons geen minuut.
Gelukkig hebben we beide geen spierpijn van de wandeling in de Samariakloof en kunnen we weer verder met leuke dingen doen.
We gaan autorondrit 13 maken uit het boekje Kreta van de ANWB.
We rijden door het onbekende Kreta, het achterland van Kissamos. We rijden door 12 piepkleine (berg)dorpjes, voornamelijk door olijfboomgaarden.
We dachten bij het eerste dorpje een Taverne op te zoeken om een kopje koffie te pakken. We stoppen bij een aantal dorpjes en maken in diverse dorpjes een wandeling van enkele honderden meters, hierna ben je de dorpjes weer uit, maar geen Taverne voor de koffie.
Wanneer je een korte wandeling maakt door het dorp Rokka, kun je langs de rand van de Rokka kloof lopen. Je moet natuurlijk voorzichtig zijn en geen hoogtevrees hebben. Het is een prachtig gezicht, verder bestaat het dorpje uit oude vervallen huizen, er is echt helemaal niets te beleven. Ik heb even overwogen om de klok van de kerk te luiden, waarschijnlijk zou dit niemand opgevallen zijn. Tijdens onze wandeling door dit dorp zijn we helemaal niemand tegen gekomen.
Een paar dorpjes verder komen we in Delina aan. Vanuit dit dorp kun je een wandelingetje maken door de Delina kloof.
Op het dorpsplein pakken we een lunch bij To Farangi. De eigenaar is bezig op de olijfboom plantage die meteen achter de Taverne ligt.
Hij spreekt perfect Engels, er is geen menukaart dus hij vertelt wat er vandaag te eten is. We snappen er niet zoveel van, dus we laten aan hem de keus om twee lekkere gerechten te brengen, maar eerst lusten we wel koffie.
Koffie, brood en water staat snel op tafel, even later een heerlijke lauwwarme groente schotel. Korte tijd later een schotel met frietjes in olijfolie, met heerlijke luchtige gehaktballen en grote plakken tomaat.
Na het neerzetten van de lunch gaat hij weer verder met de olijfbomen.
De volgende gasten arriveren en na 10 minuten worden ook deze geholpen. Het is een heerlijk vakantie patroon, alles gaat erg rustig, niemand heeft haast en alles is goed.
Er wordt verse sinaasappelsap besteld, de sinaasappels worden uit de boom geplukt, verser kan niet.
We willen afrekenen, maar dat kan nog niet, er hoort nog een lekker zoet toetje bij.
We wachten hier geduldig op, het is inderdaad heerlijke Griekse Yoghurt met honing en een raki, die laatste heb ik maar laten staan.
We rijden verder door diverse andere plaatsjes met zeer oude olijfbomen en olijffabrieken.
De oudste olijfboom van meer dan 1000 jaar oud hebben we zien staan in het dorpje Astrikas.
Na de rondrit rijden we weer teug naar Rethymnon.
Nu nog even lezen en relaxen bij het zwembad. We zoeken alvast een wandeling voor morgen uit.
Dan is het omkleden want om 18.00 uur worden we op de cocktail party voor de VIP’s verwacht. Of we gast of VIP zijn weten we nog niet.
We worden verwelkomd door de directie met bubbels en voor de dames een roos.
Het is niet druk, zo’n 15 gasten totaal.
De bartender schuift bij ons groepje aan (waar een Fins en een Duits stel bij zit) en we praten wat over Kreta en hoe het ons allemaal bevalt.
Daarna gaan we naar het diner, lekker buiten eten vanavond bij weer een schitterende zonsondergang.
Zoals gewoonlijk daarna uitbuiken in de lounge, waar we in gesprek komen met een Nederlands stel dat er net de eerste dag op heeft zitten. We hebben ze van aardig wat tips kunnen voorzien.
