Expeditie Toubkal

Zondag 10 april 2016

Om 08:00 uur zitten we aan het ontbijt, de spanning begint te stijgen. We worden om 08:45 verwacht op de binnenplaats van het hotel met rugzak, duffel en een tas met spullen die je niet nodig hebt in de bergen.

Precies om 09:00 uur vertrekken we met een busje naar het startpunt.

Ruim 59 km, in iets meer dan een uur zijn we in Ansi (Imi Oughlad) , hier vertrekken we op 1466 meter.

We nemen eerst nog thee en zorgen voor 1,5 liter water in de rugzak. Om 10:35 vertrekken we, helaas krijgt Toos al snel last van een blessure waardoor ze helaas de groep moet verlaten.
We lopen verder, natuurlijk met gemengde gevoelens.
We stijgen flink, het hoogste punt ligt net boven de 2000 meter, hierna dalen we weer.
Om ongeveer 14:00 uur stoppen we voor de lunch. Gezellig op een kleed, met thee, groente, brood en kip.

Het water wordt weer bijgevuld in de rugzak en om 15:00 uur lopen we weer verder.

Binnen 1 uur zijn we op de plaats van bestemming Tahaliouine.

We slapen in een huisje met 3 slaapzaaltjes, toilet en douche met warm water.
De slaapzaaltjes worden verdeeld, 2 voor de dames en 1 voor de mannen.

Nu relaxen, terwijl de kok bezig is in de keuken. We hebben een mooi uitzicht op het dorp met besneeuwde toppen op de achtergrond.

Annemiek helpt voor het eten een kind met een verbrande vinger. Om 20:00 uur wordt het eten gebracht, het smaakt heerlijk, natuurlijk geserveerd met Berber whisky, thee deze keer met kamille voor een goede nachtrust.
We slapen met 3 mannen buiten. Om 00:05 besluit ik om naar binnen te gaan, ik heb teveel last van de wind. Wel een vallende ster gezien.

Afstand 9,2 km
Stijging 665 meter
Daling 250 meter
Duur 5:25 uur

Maandag 11 april 2016
Om 5:45 gaat de wekker, niemand heeft echt goed geslapen. Om 6:15 worden we aan het ontbijt verwacht, de duffel moet dan al ingepakt buiten klaar staan.

Iedereen is op tijd bij het ontbijt, het smaakt prima en er is meer dan genoeg.
Om 07:00 uur vertrekken we.

We lopen eerst 200 meter naar beneden door een ander dorp. We steken de rivier over en gaan door de droge rivierbedding 3,5 uur omhoog lopen.

Dit loopt bijzonder lastig en wordt ook wel een beetje saai.

Uiteindelijk komen we uit op het hoogste punt, ongeveer 2300 meter.

We rusten hier even uit en genieten van het uitzicht en het mooie weer. Mohamed heeft een grote zak met nootjes bij zich die heerlijk smaken.

We dalen nu en komen uit bij de lunchplaats. Hier krijgen we weer een voortreffelijke lunch en kunnen we een uurtje uitrusten. We liggen bij een beekje lekker in het gras.

Hierna stijgen en dalen we langs diverse Berber dorpjes, maar ook bijna verlaten nomaden dorpjes. Je ziet de dorpjes bijna niet, de kleuren van de huizen gaan gewoon op in het landschap.

Route dag 2

Uiteindelijk lopen we tegen 16:00 uur het dorpje Azib ’n Tizgui binnen.

De kinderen wachten ons vriendelijk op.

Middeleeuwse taferelen in dit dorpje, enkele winkeltjes gaan speciaal voor ons open.

Helaas wordt het fotograferen van de meeste mensen niet op prijs gesteld, ook niet als je het vriendelijk vraagt, zelfs niet tegen betaling.

In onze slaapplaats worden de mannen- en vrouwenkamer weer verdeeld. Gelukkig kunnen we ons hier warm douchen, wat een luxe.

We lopen nog even door het dorpje en kopen een flesje fris voor ongeveer 0,40.

Om 18:30 gaan we dineren, de kok heeft weer iets smakelijks op tafel weten te zetten; soepje, groente met vlees en fruit na.

Na het dineren worden de dames ruim 30 minuten meegenomen door de gidsen. De mannen kunnen het nu over echte mannen dingen hebben. De dames zijn meegenomen naar een huis en worden verkleed in de plaatselijke klederdracht van de Berbers. Ze hebben daar erg veel plezier gehad.

Hierna gaan de gidsen, koks en ezeldrijvers een muziek stukje en dans opvoeren, de dames worden hierin actief betrokken.

Om 21:30 uur gaan we naar bed.

Afstand 13:9 km
Stijging 945 meter
Daling 990 meter
Duur 8:10 uur

Dinsdag 12 april 2016
Een wekker is vandaag niet nodig, we slapen naast de moskee en om 05.00 uur wordt er luid opgeroepen tot gebed. Dit wordt om 5:15 nogmaals herhaald.

De mannen hebben redelijk goed geslapen, de vrouwen niet, hele dunne matrasjes en wakker gehouden door een blaffende hond.
Na het ontbijt lopen we om 07:00 uur weer aan.

Na korte tijd zien we dat er water uit de rugzak van Dorette komt, camelback niet goed dicht gemaakt. Even hersteld en toen weer verder gelopen, Dorette loopt de eerste kilometers wel met een natte broek.

We zien de wolken het dal vullen, altijd een mooi gezicht.

We lopen even door wat waterpartijen en dan gaat het weer omhoog.

Zoals iedere dag worden we weer ingehaald door de muilezels, steeds weer een leuk moment.
We komen nu ook weer zeer kleine dorpjes tegen waar geiten gehouden worden.

Het gaat stevig omhoog, we maken behoorlijk wat hoogte meters.

Tijdens de diverse rustmomenten van 5 minuten genieten we uitgebreid van de mooie vergezichten.

Het weer werkt geweldig mee.

Een lange rustpauze pakken we op het hoogste punt van deze dag, 2667 meter. We staan bij een sneeuwveldje en natuurljk worden er sneeuwballen gegooid.

Hierna dalen we af, vlak voor de lunchplaats staat een man met een emmer cola en fanta. We kopen enkele flesjes om even later tijdens de lunch op te drinken. Weer eens iets anders dan water en thee.

Harrie vult de camelback van Dorette, maar we zijn nog maar kort onderweg en we zien dat er weer water uit de rugzak van Dorette komt.
Weer even herstellen, weer een natte broek, en weer verder lopen.

De afdaling is bijzonder mooi en goed te doen. We passeren diverse keren een stroompje en zo nu en dan is het ook best een smal pad.

Na ruim 12 km komen we uit in ons overnachting dorpje, Tizi Oussen, we worden opgewacht door vriendelijke kinderen, ze willen alleen niet dat er foto’s van ze gemaakt worden.

We lopen nog langs en over het irrigatie systeem en paden die erg nat zijn, maar komen dan in ons nieuw onderkomen.

Route dag 3

Dit is echt een verrassing, het ziet er zeer goed uit.

De koppels krijgen zelfs een eigen kamer. Er zijn (koude) douches en schone (hang) toiletten.

Maar we gaan eerst gebruik maken van de Haman. Deze wordt eerst met hout opgestookt, als deze warm is dan gaan eerst enkele dames en daarna de mannen hiervan genieten. Heerlijk.

Het diner is weer om 18.30 uur. We zitten in een mooie ruimte en genieten van het eten.
Hierna nog even nakletsen, maar iedereen zoekt weer lekker op tijd het bed op.

Afstand 12,9 km
Stijging 930 meter
Daling 860 meter
Duur 8:35 uur

Woensdag 13 april 2016
Bijna iedereen heeft zeer goed geslapen.
Zelfde ritme als voorgaande dagen, om 06:15 ontbijt en om 07:00 uur vertrekken we weer.

Deze keer een hele lange dag.
De eerste 3 uur gaan weer omhoog naar 2400 meter. Op deze top kunnen we verse sinaasappelsap kopen.

Vanuit het dorp zijn de sinaasappels, handpers en repen Wow naar boven gebracht.

Er wordt flink gekocht en de verkoper heeft een goede dag.

Hierna dalen we weer naar 1900 meter.

We zijn nu in een toeristisch plaatsje aangekomen van waar uit moslim pelgrims vertrekken naar een heilige plek op de berg.

Maar ook hier vertrekken veel bergwandelaars naar de berghut om te skiën of om de Toubkal te beklimmen.

We gaan vanaf nu alleen nog maar omhoog, een zware lange tocht naar de berghut.

Een van de deelnemers besluit om tot de hut gebruik te maken van een ezel.

De lunch pakken we vlak bij de witte rots.

Veel moslims maken gebruik van deze plek, wij mogen het heilige gedeelte niet betreden, dit is alleen voor moslims. We horen vertellen dat er ceremonies plaats vinden die je ook niet wilt zien.

Na 10 uur en 15 minuten lopen komen we rond 17.15 uur aan in de berghut, Refuge CAF.

Route dag 4

We liggen in een slaapzaaltje met stapelbedden, dat wordt genieten vanavond.

De elektriciteit is uitgevallen, maar gelukkig hebben we hoofdlampjes.

Na het eten en de briefing zoekt iedereen op tijd zijn slaapplaats op, maar door het grote aantal mensen blijft het de hele nacht onrustig.

Afstand 18,5 km
Stijging 1835 meter
Daling 605 meter
Duur 10:20 uur

Donderdag 14 april 2016
Wederom om 06:15 ontbijten, Marieke geeft tijdens het ontbijt een update over het weer.
Het waait erg hard en raadt daarom aan om een dikke muts op te zetten en dikke handschoenen aan te trekken.

Om 07:00 uur starten we, het eerste stuk start meteen in de sneeuw, stijgijzers hebben we niet nodig omdat de hoeveelheid sneeuw beperkt zal zijn.

We schrikken allemaal een beetje van het terrein, het begint toch wel een beetje op alpinisme te lijken.

Het tempo is rustig, maar gestaag. We rusten regelmatig, maximaal 5 minuten, het is te koud om langer stil te zitten.

Onderweg komen we veel sneeuwvelden tegen en we vragen ons af of het toch niet beter geweest was om stijgijzers aan te doen.

Als je hoogtevrees hebt dan is het regelmatig best lastig.

De uitzichten zijn fantastisch, zeker als de zon opkomt boven de berg.

De wind is in kracht hoger op de berg, zeer wisselend, soms windstil, maar kan ook flink te keer gaan.

We naderen het 4000 meter punt, fantastisch uitzicht over de Anti Atlas.

Nog 167 meter klimmen, het blijft lastig terrein, maar we zien nu voor het eerst de top van de Toubkal.

We lopen nu naar de top markering, een reusachtige driehoek.

Na 4 uur en 45 minuten staan we op de top.

Voor de meesten is dit weer even een emotioneel moment.

We feliciteren elkaar en maken volop foto’s.

Natuurlijk ook een groepsfoto met de vlag van Mountain Network.

Het weer is uitzonderlijk goed en Marieke heeft een picknick georganiseerd op de top, geweldig !

We hebben allemaal de top gehaald, we zijn nu dus op de helft, we moeten ook nog gezond terug zien te komen.
Ook de terugweg is lastig, veel gravel en losliggende stenen.

Maar ook de sneeuw is zeer lastig, de zon zorgt ervoor dat de sneeuw, pap sneeuw is geworden. Regelmatig glijdt er wel iemand uit, maar het loopt allemaal goed af.

Onderweg vinden er ook nog gevechten plaats in de sneeuw, Adil is uiteindelijk de winnaar.

Marieke heeft op bijna de minuut goed ingeschat hoe lang we erover zouden doen om op de top te staan.

Route naar de top

16:00 uur zijn we weer terug in de berghut. We zetten onze rugzak weg, trekken onze schoenen uit en gaan naar de lunch.
Marieke vindt het belangrijk dat we nu eerst gaan eten en drinken voordat we iets anders gaan doen.
Na de lunch is het ieder voor zich, maar de meesten gaan weer naar het slaapzaaltje, om te slapen of te lezen.

Begeleiders bedankt !

Om 19:00 diner, de kok heeft de porties iets kleiner gemaakt.
Na het diner nog even bij de open haard napraten over deze geslaagde dag.

Afstand 7,4 km
Stijging 1035 meter
Daling 1035 meter
Duur 9:00 uur

Vrijdag 15 april 2016

We zitten iedere ochtend in hetzelfde ritme, dus ook vandaag weer ontbijt om 06:15. We zijn allemaal vroeg en zitten te vroeg klaar om te vertrekken.
Om 07:00 uur vertrekken we, het is nog rond het vriespunt, dus handschoenen aan en muts op. De gesmolten sneeuw van gisteren is vannacht bevroren en is nu ijs, dus opletten dat je nu niet uitglijdt.

We lopen dezelfde weg terug zoals we gekomen zijn.

De knieën worden bij deze afdaling behoorlijk op de proef gesteld.

We komen weer uit in Aroumd, waar nog wat souvenirs gescoord worden.

Daarna nog een korte afdaling naar Imlil.

We ontmoeten hier Toos weer en praten gezellig bij over de avonturen.

De kok, Lahcen zet wederom een fantastisch warme lunch neer.

Smaakt geweldig na een wandeling van ruim 5 uur.

Na een dankwoord van Youri worden de tipgelden verdeeld over de 2 gidsen, 7 ezeldrijvers en de kok.
We nodigen de 2 gidsen en Marieke uit voor een afscheidsdiner vanavond. Mohaméd gaat niet mee, hij woont in Imill en blijft natuurlijk liever bij zijn familie.
Wij worden met een busje terug gebracht naar Marrakech, iets meer dan 1 uur rijden, 64 km.

De verblijven weer in hetzelfde hotel Riad Omar; nadat de kamers verdeeld zijn, eerst onder de douche.
Nadat we opgefrist zijn gaan de mannen naar de kapper om zich te laten scheren.

Hierna steken we de straat over om een biertje te drinken en proosten we een aantal keren op een geslaagde expeditie.

Om 18:30 uur wandelen we gezamenlijk naar een restaurant in de souks, Le Jardin. Het is al een belevenis om dit restaurant te vinden, we moeten dan ook regelmatig de weg vragen. Annemiek loopt als een gids voorop. Wanneer Annemiek weer de weg vraagt begeleidt een man ons naar het restaurant, natuurlijk willen we hiervoor een bescheiden bedrag geven.

Het restaurant ziet er erg gezellig uit, we zitten op de eerste etage en kijken uit op de begane grond, die met veel planten gedecoreerd is.

Ook het dakterras ziet er erg gezellig uit. Ik word uitgenodigd om een kijkje in de keuken te nemen. Ook hier ziet het er schoon en professioneel uit.

We hebben er heerlijk gegeten en ook de wijn smaakt er voortreffelijk.
Na het eten is het weer de kunst om de weg terug te vinden uit de souk. Nu een aantal winkeltjes gesloten zijn, krijg je een beetje idee van de structuur van deze wirwar van straatjes.
We vragen ons af of we dit restaurant nog ooit gevonden krijgen.

Vanavond slapen we weer in een echt bed, heerlijk.

Afstand 11,5 km
Stijging 15 meter
Daling 1430 meter
Duur 5:10 uur

Zaterdag 16 april 2016

Vandaag vertrekken om 08:00 uur vier expeditie leden en die zwaaien we natuurlijk even uit.
Daarna ontbijt op het dakterras met uitzicht op de besneeuwde toppen van het Atlas gebergte terwijl we de ooievaars boven de stad zien vliegen.
Yvonne, Yvonne, Kevin, Toos, Youri, Leanne, Ad en Kees; we zitten allemaal lekker te genieten in het zonnetje en hebben totaal geen haast vandaag.
Ad en Kees vertrekken in de loop van de ochtend naar hun volgende hotel en de Yvonne’s met aanhang gaan naar hun gehuurde villa.

Wij gaan met Marieke, Leanne en Youri een wandeling maken naar Tanneries, de leerlooierijen.

Het is een behoorlijke wandeling en hebben weer hulp nodig van een local om het te vinden.
Bij de ingang staat een gids en we krijgen een bosje munt om onder de neus te houden als we binnen zijn.

Niet overbodig, het is een enorme stank; hier zijn 35 gezinnen verenigd in een coöperatie en zij hebben zwaar werk in bassins waarin ze tot aan hun middel in de duivenstront staan om leer te looien.

Daarna nog even naar het winkeltje waar Harrie nog een riem koopt. We moeten 10 dirham afrekenen voor het bezoek.

Via de souks lopen we terug naar het plein en drinken lekker wat op een dakterras.
Daarna terug naar het hotel om te niksen en vast de spullen voor de terugreis opnieuw in te pakken.

We sluiten af met een borrel en etentje bij Mabrouk, Kees en Ad komen ook nog gezellig even er bij zitten.

Zondag 17 april 2016

Om 08.30 uur moeten we klaar staan voor de taxi naar het vliegveld. Als we daar willen inchecken, blijkt dat dit alleen on line kan. Helaas werkt de WiFi niet; gelukkig is de dame van de servicedesk ons goed gezind en print ze voor ons de boarding pass. Dan door diverse controles, maar uiteindelijk kunnen we van onze laatste dirhams nog een kop koffie kopen. 
Met een half uur vertraging vertrekken we, maar na iets meer dan 3 uur vliegen landen we toch op tijd. De bagage hebben we snel en dan naar de bus. Buiten begint het net te regenen, welcome back !!! Om 17.00 uur zijn we weer thuis.

Het was een geweldige ervaring, maar door iedereen zwaarder gevonden als verwacht.
Gelukkig hebben we ideaal weer gehad, hetgeen het een stuk dragelijker maakt.