Katmandu
12 april maandag, dag 2 Kathmandu
We landen om 07:00 uur plaatselijke tijd op Bahrein, na een vlucht van 6 uur. Het vliegtuig wordt schoongemaakt en er wordt getankt.
Na ongeveer anderhalf uur checken we weer in en om 9:15 uur vliegen we weer.
Het is nu nog 5 uur vliegen naar Kathmandu. We landen om 16:15 uur, na een laatste turbulent kwartiertje. Dit is ruim voor de verwachte aankomsttijd van 17:10 uur.
De wolk die voor de nodige turbulentie zorgt.
Wanneer we de rij voor de visum aanvraag zien, zijn we blij dat we dit in Nederland geregeld hebben.
We worden bij de douane vriendelijk te woord gestaan en gaan vervolgens op zoek naar onze koffers.
Het afhalen van de bagage verloopt erg chaotisch. Er zijn maar enkele bagagebanden en er staat nergens duidelijk op welke band de bagage van ArkeFly zal aankomen. We zien een medewerker vervolgens met het ArkeFly bord naar een andere band lopen. Iedereen weer achter deze man aan.
Natuurlijk zijn de koffers er en kunnen we op zoek naar onze chauffeur voor de transfer naar het Summit hotel.
Meteen lopen we tegen een hostess aan van Arke, Yvonne. Zij wijst aan de overkant van de weg een chauffeur aan met ook een Arke bordje. We staan op de lijst en we worden naar de bus gebracht. Maar wat een chaos en een getoeter en een geroep, het lijkt wel een film waar we in terecht gekomen zijn.
We worden naar de bus gebracht en hebben meteen even tijd om wat rupees te pinnen.
Bij de bus maken we kennis met de groep van 12 personen die de reis ook gaan maken; het is een gezelschap uit Zeeuws Vlaanderen.
Als alles op en in het busje geladen is, vertrekken we om 17.15 uur naar het hotel. De rit zal ongeveer een half uur gaan duren.
Enkele koffers worden op het busje geplaatst.
vliegveld Kathmandu.
Onze Arke hostes Ivonne brengt ons naar het Summit hotel.
Onderweg krijgen we van Yvonne al een heleboel informatie over ons verblijf in Nepal.Belangrijk is om zoveel mogelijk van onze apparaten op te laden in het Summit hotel. In de overige hotels is maar enkele uren per dag elektriciteit. Regelmatig zullen we in de kamers lucifers en kaarsen tegen gaan komen. Maar goed dat we diverse zaklampen meegenomen hebben.In Nepal leven de mensen tussen 05:00 uur en 21:00 uur. Buiten deze tijden is er niets te doen en slaapt iedereen.
Zo ook wij, verwacht de hostess.
De bus brengt ons rechtstreeks naar het Summit Hotel.
We weten nu ook meteen waarom je geen auto zonder chauffeur kunt huren. De chaos is overweldigend en niet te beschrijven. Overal lopers, fietsers, brommer, motoren, bussen, tjoektjoeks, auto’s die van alle kanten komen en allemaal proberen voorrang te krijgen. Dit alles gaat gepaard met constant getoeter en geclaxonneer van iedereen. Verder hangen, zitten en staan nog overal mensen op de stoepen. Langs de kant van de weg ligt overal puin en afval, waar niemand zich om bekommert. De armoe straalt overal vanaf. Onderweg stoppen we nog een keer omdat een paar mensen moeten pinnen. Deze stop duurt 20 minuten. Niet lang daarna komen we om 18:15 uur aan in het hotel.
Aankomst Summit hotel
Al snel wordt duidelijk dat wij niet met het busje mee hadden moeten gaan maar met onze eigen prive chauffeur. Een communicatie stoornis tussen de hostess en de chauffeurs. Onze Prive chauffeur en Prive gids zullen morgenvroeg om 9 uur bij de receptie staan voor onze eerste stadstour.
De receptie van het Summit hotel.
Summit Hotel ligt net buiten het drukke centrum van Kathmandu en nabij het Durbar Square van Patan.
Kopundol Heights
Kathmandu 44601, Nepal
(0)1 552 1810Tel: 977 15 521810
We hebben kamer 216, 1e etage op de hoek.
Na het inchecken en inspecteren van de kamer trekken we even snel wat anders aan en gaan wat drinken.Heerlijk zo’n koud Everest biertje buiten op het terras.Het is duidelijk dat een aantal van de mensen in het vliegtuig hier ook logeren.Het hotel is in handen van een Nederlander. Daarna eten we nog wat lichts in het restaurant (niet te pittig op advies van Ivonne) en drinken nog wat aan de bar. Voor het slapen gaan horen we de vele krekels. We vallen snel in slaap rond 22:00 uur. Even later worden we wakker van een sms berichtje. We zetten de telefoon uit en slapen al weer snel.
13 april dinsdag, dag 3 Kathmandu
Patan – Kathmandu
Harrie is om 06:00 uur wakker en maakt zijn eerste rondje in het park van het hotel. Het vogelconcert is al in volle gang, dit zal de hele dag doorgaan.
We ontbijten op een van de terrassen van het hotel.
Om 8:45 uur maken we kennis met onze gids Basante bij de receptie.
Hij begeleidt ons naar de auto met chauffeur. Het was ons gisteren al duidelijk geworden dat je geen chauffeur en gids tegelijkertijd kunt zijn.
We beginnen met een stadstour door Kathmandu.
We starten bij de stupa van Swayambhunath, het oudste Boeddhistische tempelcomplex in de
Kathmandu vallei, gelegen op een heuvel twee kilometer buiten de stad. De alziende ogen van Boeddha houden vanaf hier alles goed in de gaten.
Alle grote bezienswaardigheden die wij tijdens onze vakanties bezoeken staan in de steigers, dus ook deze.
We volgen een trap met vele bedelaars en komen vervolgens bij deze 25 eeuwen oude stupa. Onze gids weet ontzettend veel te vertellen, helaas hebben we niet alles onthouden. Overal hangen mantra’s, veelkleurige gebedsvlaggen die wapperen in de wind. Zodra ze versleten zijn worden ze vervangen en worden de versleten gebedsvlaggen verkocht als souvenir.
Dorette draait aan de gebedsmolens, alles gaat hier met de klok mee, het lopen en het draaien.
We zien veel tempels
Er wordt door gelovigen veel geofferd
Normaal gesproken zouden wij de 300 stenen trap genomen hebben. Maar de gids kan het waarschijnlijk zelf niet aan en laat de auto zo hoog mogelijk stoppen.
Natuurlijk komen we heilige Harrie ook nog tegen
Dit beeld lijkt veel op het beeld in onze woonkamer
Je komt in heel Kathmandu ogen, oren en neuzen tekort, het is onmogelijk om alle indrukken te beschrijven.
Terug naar de auto en we vertrekken naar het oude centrum van Kathmandu. Wat een feest dat je een chauffeur hebt. Zelfs de gids heeft het druk met spiegels in- en uitklappen om andere auto’s te kunnen passeren. Het verkeer loopt regelmatig vast; voetgangers, fietsen, brommers en auto’s krioelen langs en door elkaar. Als we op een gegeven moment helemaal vast lijken te staan, wordt er met veel getoeter en geklop op de auto, met hulp van de man op straat, toch zo gewinkeld dat beetje bij beetje de weg hervat kan worden. Het tempo ligt onder de 5 km per uur in deze zeer smalle straatjes, maar de auto zal ons naar het centrum brengen. ONGELOOFLIJK wat je hier allemaal ziet!
We komen aan op het Durbar Square in het centrum. Aan de rand van het plein ligt het voormalig koninklijk paleis. Verder vinden we hier een 50-tal tempels, waaronder de Kasthamandap (het Houten Huis), een middeleeuws rusthuis waar Kathmandu haar naam aan te danken heeft en niet vergeten de tempel met allemaal erotische houtsnijwerken gebaseerd op de Kama Sutra..
We zijn nog bij de levende godin (the Royal one, er zijn er namelijk 7 in totaal) geweest in de tempel Kumari Bahal, en we hebben geluk, ze komt voor het raam en zwaait naar ons (ze doet audientie). Deze godin is 5 jaar en gekozen op basis van 32 uiterlijke kenmerken en haar gaafheid. Zodra ze bloedt, door een wondje of door haar vruchtbaarheid, is ze godin af en moet weer naar het normale leven.
Achter het middelste raam stond dit kind. We mochten beslist geen foto’s haar maken. We hebben wel een foto van haar gekocht voor 0,20 euro.
Nadat Harrie zijn hoofd nog maar eens gestoten heeft aan de lage ingangen, zijn we nog wat gaan rondwandelen.
Natuurlijk door Freakstreet, een bekende hippy straat uit de jaren 60 toen er legaal marihuana geteeld en gerookt kon worden.
Hierna zijn we met de auto verder gegaan naar Patan, de tweede koningstad in het programma en een van de drie oude hoofdsteden van de Vallei van Kathmandu, waar we ook het Durbar Square bezoeken. Hier is het autovrij en een stuk rustiger.
In het museum hebben we wat gedronken op het schitterende tuinterras. Dit restaurant is van de zelfde eigenaar als het Summit hotel.
Op dit plein is ook een bron waar water uit komt dat zo schoon is dat je het kunt drinken.
We wandelen naar de gouden tempel.
We mogen naar binnen omdat we geen schoenen aan hebben met leren zolen.
Aan de andere kant lopen we er weer uit en gaan een winkeltje binnen.
Lang verhaal kort, het duurt niet lang voordat Harrie met een kom op zijn hoofd zit om dmv vibraties te relaxen (klankschaal). We weerstaan de verleiding om er een aan te schaffen.
We lopen weer door het gouden paleis terug naar het Durbar Square waar we op het dakterras van Cafe du Temple, gaan lunchen.
Het is er druk, dus het zal wel goed zijn. We bestellen allebei een sandwich, maar de kwaliteit laat te wensen over; gelukkig hebben we niet al te veel honger.
We gaan naar de auto en rijden naar het Tibetaans vluchtelingencentrum, dat in de jaren 60 is gesticht.
Hier zien we hoe Tibetaanse kleden van ruwe wol tot tapijt gemaakt worden.
Zeer indrukwekkend om deze, veelal oudere dames, aan het werk te zien.
Hierna worden we terug gebracht naar het hotel, het is inmiddels 14.15 uur en we hebben de rest van de middag ter vrije besteding.
We spreken af dat we morgen om 9:30 uur opgehaald worden.
In totaal hebben we 25 km gereden en gelopen.
Hierna trekken we wat anders aan en gaan we van een biertje genieten op het terras. Helaas is de Himalaya nog niet goed te zien, maar we genieten van de rust en de vogels.
We werken al een gedeelte van het reisverslag bij. Het begint een beetje te regenen en we gaan naar de kamer. Dorette gaat even rusten op bed, Harrie gaat verder onder het balkon met het reisverslag.
Het wordt te donker en Harrie gaat met zijn laptop naar de bar. De eerste zin van de ober is “one beer for room 216” Dit mag natuurlijk niet geweigerd worden.
Dorette is ook gearriveerd en we besluiten te gaan eten.
Vanavond vieren we Nieuwjaar; we gaan van 2066 naar 2067 BS.
BS is de afkorting van Bikram Samwat, dit is de officiële kalender van Bangladesh en Nepal.
Nu nog hopen dat we dit ook in Nederland mee mogen gaan maken.
Tijdens het eten valt het licht uit, maar de kaarsjes doen hun werk.
Omdat het Nieuwjaar is krijgen we de wijn en enkel tapas van het huis. Dorette pakt een hamburger en Harrie gaat voor het buffet. Het is heerlijk, zelfs het toetje; warme wortelpudding.
Daarna gaan we even op het terras zitten om van de schitterende onweersflitsen te genieten. Kathmandu en de bergen verlichten steeds, maar de regen is beperkt.
We zakken nog even af naar de bar en raken in gesprek met 2 Nederlandse jongens, architecten, die met een opdracht bezig zijn om het hotel te vergroten en aan te passen. Ze zijn hier 5 weken en hebben er nu 1 week opzitten. We zijn benieuwd wat er van hun plannen echt gerealiseerd gaat worden.
www.Pieterraat.nl
Net als we onze kamer binnen komen valt de stroom weer uit. Gelukkig hebben we de zaklampen binnen handbereik. Na 5 minuten is er weer licht en kunnen we de ventilator ook weer aan zetten.
We zien dat een gekko naar ons zit te kijken, we besluiten deze maar rustig te laten zitten, ze eten insecten en maken zich dus nuttig.
Enkele foto’s van het Summit hotel.
Het zwembad
Uitzicht vanaf onze veranda op de tuin.
De receptie van het Summit Hotel