2002 Wandelen in de Pyreneeën

Zondag 28 juli tot Maandag 5 augustus 2002
Zondag
Met de auto rijden we van Eindhoven naar Cauterets (900 mtr)

De hieronder beschreven wandeling kun je terug vinden op kaart 1748 OT Gavernie(1:25000) en op kaart 21 Andorra -Cadi (1:50000)

Maandag
We wandelen van Cauterets, door Vallee du Lutour, naar Lac des d’Estom. Dit meer ligt op 2387 mtr.

Vanaf Lac des d’Estom volgen we de gestippelde route GR10. Gestippeld wil zeggen slecht of niet aangegeven. Ook wordt het weer hierna slechter.

We lopen door naar Lac des Oulettes (2387 mtr).Deze eerste dag hebben we dus al een hoogteverschil van 1487 mtr overbrugd.

De afgelopen 4 uur zijn we geen wandelaar meer tegen gekomen. Het zal hier dus wel rustig blijven. Het enige wat we nog zien zijn bergmarmotten en Gemzen.

Dinsdag
We wandelen van Lac des Oulettes naar Barrage d’Ossoue.

Wakker worden met schitterend weer. Maar nog steeds erg koud.

Bij Lac Glace (2571 mtr) vullen we de bidons met zeer koud water. We lopen snel verder, hier is het te koud om te overnachten. We zijn heel benieuwd hoe het weer zal zijn aan de andere kant van de berg. Achter ons zien we nog steeds wolken in het dal.

We passeren het hoogste punt Col des Gentianes (2791 mtr) Voor ons zien we de hoofdroute GR10 liggen. Dit is weer een herkenbaar pad.

We zetten onze tenten op in de stromende regen bij Barrage d’Ossoue. Om 21.30 uur is het heel even droog, tijd om wat eten te koken.

We besluiten om de volgende dag naar Gaverny (8 km) te lopen. Om 10.00 uur vertrekt er een bus. We gaan naar de Spaanse zijde van de Pyreneeën om de zon op te zoeken.

Woensdag
We lopen vandaag dus via een zandweg naar Gaverny. (ongeveer 8 km) De bus in Gaverny vertrekt om 10.00 uur naar Luz. In Luz vertrekken we om 13.00 uur naar Pierrefitte Nestalas, vervolgens naar Cauterets.

In Gaverny is het heel aardig om te zien hoe de paarden vrij door de straten galopperen. Pyreneeën Andorra Woensdag vertrekken we om 14.30 uur vanuit Cauterets met de auto naar Andorra.

In Andorra staan we de eerste nacht op een camping. We rijden Andorra binnen met stralend weer. Maar ook hier hebben we ’s nachts een wolkbreuk. ’s morgens is het gelukkig mooi weer en kunnen we een wandeltocht gaan uitzoeken.

Donderdag
We besluiten GR7 te volgen naar Ref. de Font verd (1900 mtr).

Dit is een redelijk eenvoudige tocht. We komen om 15.00 uur aan in Ref. de Font verd (1900 mtr) Dit is een picknick plaats waar je je tent kunt opzetten.

Op dit terrein konden wel 500 tenten staan zonder elkaar in de weg te staan. Toch wil een Tsjechische dame haar tent opzetten naast die van Huub.

Vrijdag
We verlaten na enkele uren route GR7. We vervolgen onze tocht richting de bergtop Pic de Coma Estremera.

Deze staat op de kaart als een stippellijn. In de praktijk blijkt er geen enkel pad of aanduiding te staan. Deze tocht kan dus alleen met hoogtelijnenkaart en kompas gemaakt worden.

Nadat we deze bergtop gepasseerd zijn willen we onze tocht voorzetten via GR11. Dit is de top van de Pic de Coma Estremera (2812 mtr).

Pic de Coma Estremera is de grens van Andorra en Spanje. Het waait er ontzettend hard en koud.

We dalen af richting Ref. Forestal del Pradell. Hier hopen we weer op een normale route uit te komen; GR11.

Na enkele uren komen we uit bij Ref Forestal del Pradell. Hier kunnen we onze tent niet opzetten, er is geen water en er lopen wel erg veel koeien. Dus geen drinkwater.

Via GR11 lopen we naar Les Pollinekis (2135 mtr). Langs de route zien we een dood paard liggen. Van dit zeer onsmakelijke gezicht heb ik maar geen foto gemaakt.

Na 5 km komen we aan in Les Pollinekis. Ook dit is een picknick plaats waar meerdere mensen hun tenten opslaan. s Avonds maken we weer een kampvuur om warm te blijven. We ontmoeten hier een Amerikaanse student die door Europa reist.

Boeiender gezelschap hebben we van een Spanjaard uit Barcelona. Hij is hier met 2 van zijn 3 kinderen om ze te laten ervaren hoe het is om te slapen in de buitenlucht en op een kampvuur je eten te maken. Om een lang verhaal kort te maken; hij maakt gebruik van onze brander, Huub zorgt ervoor dat de soep niet overkookt, 1 van de kinderen valt in het water, maar verder hebben ze het erg gezellig, zeker na het zien van een vallende ster.

Zaterdag
De volgende ochtend vertrekken we op tijd richting Ref. Les Porinados. Onze Amerikaan loopt een stuk met ons mee. Het is mooi weer met schitterende vergezichten. Hier pauzeren we even bij Refugi De Perafita.

Voor onze Amerikaan is dit ver genoeg voor 1 dag. Huub krijgt van mij nog een lesje in hout kappen. Vervolgens zetten wij onze tocht voort met de langste afdaling tot nu toe naar Port de Porafite. Het is een afdaling met alleen maar van kei naar kei springen.

Deze afdaling van enkele uren is een aanslag op enkels en knieën.

Zondag
We lopen aan om 08.00 uur. Het is een simpele tocht terug naar de auto. Om 10.15 uur zijn we bij de auto. We frissen ons wat op met WARM water bij een restaurant.

We eten een broodje en rijden naar Andorra. We kopen eerst nog wat Bacardi in dit belastingvrije land. Je moet toch iets meenemen voor de thuisblijvers.